از جریر بن عبدالله روایت است که گفت: از رسول الله ـ صلی الله علیه وسلم ـ دربارهٔ نگاه ناگهانی پرسیدم، پس مرا امر کرده که نگاهم را برگردانم. به روایت ترمذی. وی می‌گوید: این حدیثی حسن و صحیح است. (سنن ترمذی: ۲۷۷۷).
مبارکفوری در شرح این حدیث می‌گوید:
«اینجا که می‌فرماید: «ناگهانی»، یعنی آنکه نگاهش به شکل ناگهانی و بدون قصد به یک زن نامحرم بیفتد. گفته می‌شود: فجأه الأمر، یعنی هنگامی که ناگهان و بدون سبب پیشین رخ دهد.
و اینجا که می‌گوید: «پس مرا امر کرد که نگاهم را برگردانم»، یعنی برای بار دوم به او نگاه نکنم، زیرا اولی از روی اختیار نبوده و مورد عفو است، اما اگر نگاه را ادامه دهد گناهکار می‌شود و همین است که الله تعالی می‌فرماید: قُلْ لِلْمُؤْمِنِينَ يَغُضُّوا مِنْ أَبْصَارِهِمْ ».
و رسول الله ـ صلی الله علیه وسلم ـ می‌فرماید: «ای علی، نگاه را با نگاه دیگر ادامه نده زیرا اولی برای توست و دومی برای تو نیست». به روایت ترمذی (۲۷۰۱) و این حدیث در «صحیح الجامع» (۷۹۵۳) آمده است.
در «التحفة» آمده است: «اینجا که می‌گوید: «نگاه را با نگاه [دیگر] ادامه نده». از پی‌گیری می‌آید، یعنی آن را تعقیب نکن و نگاه دیگری را پس از اولی انجام نده «زیرا اولی برای توست» یعنی نگاه اول اگر بدون قصد باشد [گناهی ندارد] «دیگری برای تو نیست» یعنی نگاه دوم چون به اختیار تو بوده علیه تو است».
بدین ترتیب برای شما آشکار می‌شود که نگاه عمدی به زن نامحرم و همینطور ادامهٔ نگاه پس از نگاه ناگهانی، حرام است و دربارهٔ هیچ قسمت از بدن او جایز نیست، چه آن زن در نگاه تو زیبا باشد یا خیر و چه به برانگیختن شهوت بینجامد یا خیر و فرقی نمی‌کند که تخیل یا لذت بردنی به همراه آن باشد یا نه.
از الله خواهانیم که ما و شما را از حرام دور نگه دارد، و بی‌شک الله به راه درست راهنماست.
