Allah Teâlâ’nın: “Hacda kadına yaklaşmak, günaha sapmak ve tartışmak yoktur.” Sözünün anlamı

Hamd,yalnızca Allah’adır.

Allah Teâlâbu âyet-i kerimede hac ile ilgili birtakım hükümlerle âdâbızikretmektedir.

Allah Teâlâ:”Hac, bilinen aylardadır” buyurmaktadır.

Yani:Haccın vakti; bilinen aylardır ki bunlar: Şevval, Zilkâde veZilhicce’nin ilk on günüdür.

Bazıilim ehli ise, Zilhicce ayının tamamının hacaylarından olduğu görüşüne varmıştır.

Allah Teâlâ:”Kim, o aylarda (ihrâma girerek) haccı (kendisine) gereklikılarsa…” buyurmaktadır.

Yani: “Kim, o aylarda hac için ihramagirerse,..” Zirâ hac için ihrama girdiği zaman, artık onun haccıtamamlaması gerekir.

ÇünküAllah Teâlâbaşka bir âyet-ikerimede şöyle buyurmaktadır:

“Haccıda, umreyi de Allah için tamamlayın.” (BakaraSûresi: 196)

Allah Teâlâ:”…hacda kadınayaklaşmak, günaha sapmak ve tartışmak yoktur.”buyurmaktadır.

Yani: “Hac için ihrama girdikten sonra artık haccınatâzim göstermesi, kadına yaklaşmak, günaha girmek vetartışmak gibi haccını ifsad edecek veya haccınınsevabını eksiltecek şeylerden haccını muhafaza etmesigerekir.

Âyet-ikerimede geçen “Rafes” kelimesi, cimâ (cinsel ilişkiye girmek) anlamınageldiği gibi, öpmek, cimâ ve şehvet hakkında konuşmakgibi cimâya götüren sözlü ve fiilî davranışlar da bunagirer.

“Rafes”kelimesi; çirkin ve açık-saçık (müstehcen) söz anlamına dagelir.

Âyet-ikerimede geçen “Fusûk” kelimesi; ana-babaya itaatsizlik, yakınakrabayla ilişkiyi kesmek, fâiz yemek, yetim malı yemek,insanları çekiştirmek (gıybet) ve insanlar arasında laftaşımak (koğuculuk) gibi günahların hepsini kapsar. İhramınyasaklarını işlemek de fusûktandır.

Âyet-ikerimede geçen “Cidâl” kelimesi; haksız yere münakaşaetmek, mücadele etmek, çekişmek ve tartışmak anlamlarınagelir. Bundan dolayı hac veya umre için ihrama giren kimseninbaşkasıyla haksız yere münakaşa etmesi vetartışması câiz değildir.

Hakkıaçıklamak için güzel bir şekilde tartışmaya gelince, budavranış, Allah Teâlâ’nın emrettiği bir şeydir.

Nitekim AllahTeâlâ bu konuda şöyle buyurmuştur:

ادْعُ إِلِى سَبِيلِ رَبِّكَبِالْحِكْمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ وَجَادِلْهُمْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُإِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنْ ضَلَّ عَنْ سَبِيلِهِ وَهُوَ أَعْلَمُبِالْمُهْتَدِينَ [ سورة النحل الآية: 125 ]

“(Ey Nebi! İnsanları) Rabbinin yoluna hikmetle ve güzel öğütle çağır, onlarla en güzelşekilde mücadele et.Şüphesiz ki senin Rabbin, kendi yolundansapanları en iyi bilendir ve O, doğru yolda olanları da en iyibilendir.” (Nahl Sûresi:125)

Çirkin ve müstehcen söz söylemek, hertürlü günah işlemek, haksız şekilde tartışmak vemücadele etmek gibi şeyler, diğer zaman ve mekanlarda dînen yasakolduğuna göre, bunların hacda yasak olması dahaöncelikli ve elzemdir.Çünkü hacdan maksat; Allah Teâlâ için zelilolmak, O’na boyun eğmek, mümkün olan salih amellerle onayakınlaşmaya ve her türlü günah işlemekten de uzak durmayaçalışmaktır. Böyle olduğu takdirde yapılan hac,mebrur olur. Mebrur haccın karşılığı (mükâfatı)ise, ancak cennettir.

Allah Teâlâ’dan, kendisini zikretmek, kendisineşükretmek ve güzel bir şekilde ibâdet etmekte bize yardımetmesini dileriz.

Allah Teâlâ en iyi bilendir.

Bu konuda “Fethu’l-Bârî”, c: 3, s: 382.”İbn-i Sa’dî Tefsiri”, s: 125. “İbn-i Baz’ınFetvâları”, c: 17, s: 144’e bakabilirsiniz.